why waste?

for the past few days,ive been troubling myself with thoughts na di ko naman dapat pinagiintindi.i prayed to God and asked Him to "take it all away",first dahil kababawan lang naman sya and second,wala naman akong napapala kundi isipin lang yun ng isipin at lastly,sumasakit na rin ulo ko dahil lagi kulang sa tulog.when i went home this weekend,i went out with a friend from school (learning circle school). we talked about her problem (marital),well not that am the best person to ask for advice but maybe she just need someone to listen.and kahit antok na antok ako dahil wala akong tulog sa byahe,mineet ko pa rin sya.di naman sa nanunumbat ako,i know she reads my blog sometimes,hehehe! pero after we talked she handed me this card,i read it paguwi ko na then ayun pala yung answer na hinihintay ko kay Lord. she gave me a poem (courtesy of Hallmark.hehehe) and every word sa poem spoke to my heart. why bother nga naman sa mga bagay na wala kang control and mapapala kung andito ang mga taong ready na magpahalaga syo,who values you just the way you are and appreciates every gesture your show them.bat ako nagiging emotional these days regarding friendship?well i just feel alone.living in manila really gives me weird feeling everytime magisa ako sa house or after ko magwork and pauwi ako.parang ang lungkot lungkot.then 3 of my best friends are so far from me (joanne in kuwait,jocelyn in US and Bam in Cebu),wont even bother to send me text or email.i just miss them so much especially these times na parang transion period for me.everytime naman mag-attempt ako na magyaya sa mga friends ko,di magkakasundo schedule namin.of course dahil graveyard ako lagi.naiinis ako!and like icing on the cake,last Sunday nagaway pa parents ko.of course,ako nanaman ang referee.hay!bat ba lagi na lang dapat pag-awayan ang pera.pwede namang hindi diba?!never ko talagang maiintindihan ang mga magulang.at bago pa ako umalis ng bahay kanina,inaawardan ni mama yung lil sister ko,pinapagalitan nya kasi di daw nagsulat ng assignment.ok lang sakin pagalitan,pero alam na alam ni mama kung gaano ako ka-against sa pagpalo.ayokong pinapalo ang bata.kahit ako laki sa palo,ayaw ko na maranasan ng sister ko yun.feeling ko kasi mas mataas ang magiging level of realization/growth ng bata once na pinalaki mo sya sa paraan na mahinahon at walang sigawan.walang violence!i learned that from Encounter with God Retreat last year.at totoo yun.ang mga nanay daw natin,pag pinalaki sa palo ng mga nanay nila (na lola naman natin) eh may tendency rin na palakihin nila tayo sa palo.kasi cycle daw yun,at kailangang ma-break ang cycle.well,mukhang walang effect sa aking mudra ang mga sinabi nung pastor that time.what's my point?ayoko lang ng may sakitan,nakakaawa kasi eh.ang payat payat nung kapatid ko tas pinapalo pa.parang ang sarap isumbong ng nanay ko sa bantay bata.hehehe!oh well!that was my weekend.am loooking forward to this week.sana something special will happen.