babay na...aalis kana

revelations...
we were chatting inside one of the unused classrooms sa school nung nadulas yung co-teacher ko..."kelan kaba aalis jo?"...nagulat si joanne at syempre pati ako...i was shocked kasi wala akong kaalam alam na aalis na pala sya ng pinas at nagulat din naman sya dahil wala pa yata syang balak sabihin sa akin, and in any case na gusto nyang malaman ko eh hindi sa ganitong way...
so that night (Friday night last week) nagusap kami,then i found out na aalis na nga talaga sya on Thrusday...ambait talaga...less than a week na pala alis nya eh wala man lang sinasabi s'kin
unpaired
Joanne,paul (boyfriend) and i went out ng saturday night,were supposed to meet an old high school friend..while inside the bar we met couple of friends (mostly their ex)...then when we decided na lumipat ng bar nagulat kami sa nakita namin sa labas nung Brews...yung isa pa naming friend...kaloka kasi sigaw sya ng sigaw sa kalsada...well,she's one of our barkada kasi...then i saw a former "kalandian"...hahaha!!!
naiinis ako coz nung tumambay kami sa fishing area,napansin ko na puros pairs pala ang kasama namin...at ako lang walang pair...whaaa!!!ang lupit talaga ng tadahana!!!
so text lang ako ng text,when they asked me kung sino daw ba katext ko at bat di ko mabitawan cell ko,sabi ko jowa...hahaha!!!kumusta naman,eh si jayzle katext ko...tawa talaga ako ng tawa tuwing tutunog cell ko
nakauwi kami round 5am na...of course,may naghihintay na sermon sakin paguwi
fast weekday...
jump na ko sa Thrusday...i really didn't have any plan of going to NAIA with them but Joanne insisted...minsan lang daw sya mag-request,besides,she's still waiting to see the teary eyed me pagialis nya...so sumama na ko
pagdating sa airport may tensyon...kasi iyak na ng iyak si Jo,pati yung boyfriend nya iyaka na ng iyak...imagine after almost 8 years ngayon lang sila magkakahiwalay...i dont wanna look at them kasi baka maiyak din ako...nung dumating kami sa airport,humahagulgol na si Jo...i was smilling,pero blunt yung smile ko...pilit lang!!!then she hugged me saying..."bato ka talaga,di ka man lang umiyak!!" but she's smilling
on our way home napaisip ako...bat nbga ba hindi ako naiyak?bato nga ba talaga ako or wala lang talagng reasons para maiyak ako...i mean,i know naman na magkikita pa rin kami (matatagalan ngalang siguro ulit)...i know rin naman na mapapabuti sya dun coz she'll be with her mom and dad...malulungkot ako of course,pero kung iispin mo mga reasons kung bat ako malulungkot eh ang lame at ang selfish...
sabi ni bestfriend..."iyak kana,pabaon mo na lang sa'kin yung alam kong mamimiss mo ko at iiyak ka sa pagalis ko"
i smile and said..."di ba mas magandang pabaon kung alam mong kahit malungkot ako eh masaya naman ako for you,kaya baunin mo na lang smile ko at pabilin na pasalubong"...hehehe